Abidin Dino, 1913’te İstanbul’da doğdu. Çocukluğu, İsviçre ve Fransa’da geçti. 1925’te ailesiyle birlikte döndüğü İstanbul’da, Robert Kolej’deki öğrenimini yarıda bırakarak resim, karikatür ve edebiyatla uğraşmayı seçti. İlk karikatür ve desenleri 1930’larda Yarın gazetesinde, ilk yazıları Artist dergisinde yayımlandı. Dino, 1933’te, sanatçı arkadaşlarıyla birlikte D Grubu’nun oluşumuna katıldı. 1934’te Atatürk’ün isteğiyle sinema öğrenimi görmek üzere Leningrad’a (Petersburg) gitti. Lenfilm Stüdyoları’nda cumhuriyetin 10. yılında Türkiye’nin Kalbi Ankara filmini gerçekleştiren Sergey Yutkeviç’le çalıştı. Rusya’da Madenciler ve Altın Goller filmlerini çekti. 1937’de Londra ve Paris’e gitti. Paris’te Gertrude Stein, Tristan Tzara ve Pablo Picasso gibi sanatçılarla dostluklar kurdu. 1938’de Türkiye’ye döndükten sonra İstanbul’da Avni Arbaş, Selim Turan, Nuri İyem gibi sonradan Yeniler adıylaanılacak bir grup ressamla birlikte Liman Sergisi’ni düzenledi. Bu dönemde Ses, Yeni Ses, Yeni Edebiyat, Servetifünun-Uyanış ve Yeni Adam dergilerinde yayımlanan yazı ve çizimleriyle yeni bir gerçekçilik kavramı üzerinde durdu. 1941’de İstanbul Sıkıyönetim Komutanlığı’nca sürgüne gönderildi. 1945’e değin Adana’daki Türk Sözü gazetesinde çalıştı; heykel yapmaya başladı. 1952’de Paris’e yerleşti ve yaşamını orada sürdürdü. Paris’teki yaşamı boyunca Türk kültürüyle bağlantısını koparmadan ve Avrupa’daki güncel sanat gelişmelerini, yeni eğilimleri izleyerek özgün bir çizgi oluşturdu. Resimleri, dünyanın dört bir yanında resmî ve özel koleksiyonlarda yer alan Dino, aralarında Pertev Naili Boratav’ın Türk Masalları, Nâzım Hikmet’in Kuvâyi Milliye Destanı ve Yaşar Kemal’in Deniz Küstü adlı yapıtlarının da bulunduğu pek çok kitabı resimledi. 1993’te Paris’te öldü.