Anna Ahmatova, 1889’da Odessa kenti yakınlarında doddu. İlk şiiri “ses”i 11 yaşında yazdı. 21 yaşında, “güzel duruludu”, yalınlıdı ve biçim yetkinlidini savunan Akmeistlere katıldı. 1911’de Paris’te Modigliani ile dostluk kurdu. İlk kitapları Akşam (1912) ve Güldeste (1914) ile adını duyurdu. 1917’de Beyaz Sürü, 1922’de Anno Domini MCMXXI Yılı adlı kitapları yayınlandı. 1920’lerden başlayarak, resmî Sovyet eleştirmenlerince “burjuva ve aristokrat” olarak nitelendi. 1930’lardan sonra baskısını artıran Stalincilikten dönemin önemli edebiyatçı, tiyatrocu ve ressamları gibi Ahmatova da nasibini aldı. Yine de, Sovyet Yazarlar Birlidi üyesi olarak, arada bir şiirleri yayınlandı. II. Dünya Savaşı yıllarını Taşkent’te geçirdikten sonra Leningrad’a döndüdünde, Politbüro üyesi, badnazlıdın simgesi Andrey Jdanov tarafından “erotik gizemci” ve “Sovyet halkına yabancı” olmakla suçlanarak Yazarlar Birlidi’nden atıldı. Tüm bu süre içinde, çektidi acılara şiiriyle karşı koydu ve Rus şiirinin yüz akı bir anıt gibi yüceldi. Stalin’in ölümünden sonra, kültür yaşamında “buzların çözülmesi” döneminde, Ahmatova saygınlıdını giderek yeniden kazandı. Lirik şiirlerinden oluşan Requiem’i 1930-57 arasında yazdı. Ahmatova’nın 1940-62 arasında üstünde sürekli çalıştıdı en uzun yapıtı Kahramanı Olmayan Şiirler, 1976’ya kadar Sovyetler Birlidi’nde yayınlanmadı. Bu yapıt, Ahmatova’nın kendi felsefesi, yaşamının anlamı ve şiirsel yaratımı üstüne son sözlerinin güçlü, lirik bir özeti oldu. 1964’te İtalya’da verilen uluslararası şiir ödülü Etna-Taormina’yı kazanan Ahmatova’ya, ertesi yıl Oxford Üniversitesi’nce onursal doktorluk unvanı verildi. Ahmatova, 1966’da Moskova yakınlarındaki Domodedovo’da bu dünyadan göçtü.