Celâl Üster’in Türkçeye kazandırdığı Borges Sekseninde: Sohbetler kitabı, adından da anlaşılabileceği üzere çağının, hatta tüm çağların en usta edebiyatçılarından Jorge Luis Borges’in seksenlerindeyken yaptığı sohbetleri, verdiği söyleşileri içeriyor. Derlemede Borges’in yaşama, ölüme, edebiyata, sanata, seyahate ve daha nice konulara dair kendine has düşüncelerini, o kendine has üslubuyla dile getirmesine tanık oluyoruz.

Sorulardan birine, bir başka büyük Arjantinli yazar Julio Cortázar’la nasıl tanıştığı sorusuna verdiği yanıt, hem Borges’in kişiliğinin hem de kitapta karşımıza çıkan hoş sürprizlerin güzel bir örneği. Sözü fazla uzatmadan, işte karşınızda Borges:

DİNLEYİCİ: Julio Cortázar hakkında ne düşünüyorsunuz?

BORGES: Cortázar’ı hatırlıyorum. Otuz yıl kadar önce küçük ve nerdeyse gizli bir derginin^[1] yayın yönetmenliğini yapıyordum; Cortázar bana bir öykü getirdi ve öykü hakkındaki düşüncemi öğrenmek istedi. Ben de, “On gün sonra gel,” dedim. Daha bir hafta olmamıştı ki geldi. Ona öykünün basılacağını, kız kardeşimin de illüstrasyonlarını yapmakta olduğunu söyledim. “Casa Tomada”, “Ele Geçirilen Ev” adlı o öykü çok güzel bir öyküydü ama başka bir şey okumadım Cortázar’dan. Bir daha da görmedim onu. Bir kere Paris’te karşılaştık, bana dergiye gelişini hatırlattı, hepsi bu. Bakın, ben yaşlı ve körüm, çağdaşlarımı okumuyorum. Ama o güzel öyküyü ve kız kardeşimin yaptığı illüstrasyonları hatırlıyorum. Cortázar’ın Buenos Aires’te ilk kez bir öyküsü yayımlanıyordu. Ben onun ilk yayıncısıydım.