Engin Geçtan, 1932’de İzmir’de doğdu. 1956’da İstanbul Üniversitesi İstanbul Tıp Fakültesi’ni bitirdikten sonra uzmanlık eğitimi için ABD’ye gidip New York ve Columbia üniversitelerinde öğrenim gördü. 1968’de doçent, 1974’te profesör oldu. ODTÜ, Ankara, Boğaziçi ve Marmara üniversitelerinde öğretim üyesi olarak çalıştı. Psikiyatri üzerine yazdığı ama meslek dışı okuyucular tarafından da ilgiyle karşılanan Psikodinamik Psikiyatri ve Normaldışı Davranışlar (1974), Psikanaliz ve Sonrası (1980), İnsan Olmak (1982), Varoluş ve Psikiyatri (1987), Çağdaş Yaşam ve Normaldışı Davranışlar (1988), Kimbilir? (1998), Hayat (2002), Zamane (2010), Orada, Bir Arada (2017) adlı kitaplarında, tam olarak böyle tanımlamasa da, varoluşçu psikiyatri ve psikanalitik düşünceye yer verdi. Akademik çalışmalarının dışında, bir kurgu yazarı olarak da tanındığı, Kırmızı Kitap (1993), Dersaadet’te Dans (1995), Bir Günlük Yerim Kaldı İster misiniz? (1997), Kızarmış Palamutun Kokusu (2001), Tren (2004), Kuru Su (2008), Mesela Saat Onda (2012) adlı romanları yazdı. Söyleşi biçiminde yazılan Seyyar (2005) ile anı-deneme tarzındaki Rastgele Ben (2014) otobiyografik nitelikli olan kitaplarıdır. İyi bir gezgin, müzik, sinema ve tiyatro izleyicisi de olan Geçtan, destekçisi ve kurulduğu yıldan beri dönem dönem programcısı olduğu Açık Radyo’da birinci ve ikinci yayın dönemlerinde tek başına, dokuzuncu, onuncu ve on ikinci yayın dönemlerinde de ortaklarıyla programlar yaptı. 19 Şubat 2018’de kaybettiğimiz Engin Geçtan’ın kitapları Metis Yayınları tarafından yayımlanmaktadır.