GÜZİDE SABRİ (AYGÜN), 1883’te İstanbul’da doğdu. Adliye Nezareti memurlarından Salih Reşat Bey ile Nigâr Hanım’ın kızıdır. Özel öğrenim gördü. Babasının önce Sivas’a ardından Tokat’a sürülmesi yazarı derinden etkiledi. Küçük yaşta Beyoğlu birinci noteri Ahmet Sabri Aygün’le evlendi. 16 yaşındayken kaleme aldığı, yakın bir arkadaşının ölümünü anlatan Münevver adlı ilk romanı, 1899’da Hanımlara Mahsus Gazete’de tefrika edildi, 1901’de kitap olarak yayımlandı. Bazı yazı ve şiirlerini “Güzide Osman” ve “Güzide” müstearlarıyla neşretti. Yazar, esas ününü ilk baskısı 1905’te yapılan ve ilerleyen yıllarda defalarca ba-sılan Ölmüş Bir Kadının Evrak-ı Metrukesi adlı romanıyla kazandı. Bu romanı Yaban Gülü (1920), Nedret (1923), Hüsran (1928), Hicran Gecesi (1937), Necla (1941), Mazinin Sesi (1944) romanları takip etti. Hikâyelerini Gecenin Esrarı (1934) adıyla kitaplaştırdı. Güzide Sabri, romantik bir duyarlıkla kaleme aldığı sekiz romanıyla döneminin çok okunan yazarlarından oldu ve popüler roman türünün edebiyatımızdaki önemli temsilcilerinden biri olarak ön plana çıktı. Ölmüş Bir Kadının Evrak-ı Metrukesi, Yaban Gülü ve Hicran Gecesi sinemaya uyarlandı. Eserlerinden bazıları Ermeniceye ve Sırpçaya çevrildi. 1946'da Giresun’da öldü.