“Hırkayı sırtımdan çıkardım. Biçarenin haline baktım. Gözlerimden yeniden yaş boşandı. Ne hazin manzara! Ne büyük üzüntü! Hırka koltuğumun altında olduğu halde eve ulaştığım zaman ağlamanın devamı o
"Sabah olunca uyandım. Dışarıda yağmur yağıyordu.Baktım, odamın duvarındaki resim eğik duruyor.Resmi düzeltmek için yanına gittim.Bir de ne göreyim? Kırmızı Fil yerinde yok!"