gözlerimi kapadım, seni düşledim. yan koltuğumda oturuyordun. elinde bi kitap vardı. göz göze geldik, “masal okuyorum, iyi geliyor,” dedin. yanıma kitap almayı unutmuşum. sıkıntımı anladın, kitabı ba
Gerçek hesap bu…Söze gerek var mı?“Kendi hikâyelerimizi anlatalım, gerçekleribizim gibi yaşayanları da anlatmak lazım.”“Gerçekten istediğim şeyleri yapmak,gerçekten istediğim yerde, gerçekten...
´Tutukevinde yazdığım anılar, aslında sana mektuplardı Gülleylâ. Koğuşta varlığımı ancak öyle sürdürebileceğimi anlamıştım. Hem varlığımı, hem sağlığımı, hem de nasıl diyeyim, bir insan olarak ünümü.