Bir Eylül zamanı İstanbul’da doğmuşum. Belki bundandır yağmuru çok sevmem. Papatyaları da çok severim, gelincikleri de... Yazıyla ilişkim uzun süredir devam ediyor. Issız adaya düşsem yanımda kalem ve kâğıdım, bir de Küçük Prens’in dilek defterinden olsun isterim. Hayallerimi çizebileyim, üfleyince gerçek olsunlar. İşte çocuk kitapları yazma nedenim de budur. Çocukların hayal dünyalarından, benim kurduğum hayaller dünyasına bir kapı açılsın diye... Bu yüzden kapılar önemlidir. Bir hayalden diğerine geçmemize yardımcı oldukları için…