“Yazıların elle yazıldığı zamanlarda, hüzünlü öyküler kaleme alan bir yazar yaşardı. Öyküleri çok güzeldi, ama öylesine hüzünlüydüler ki hiçbir yayımcı onları basmak istemezdi. Matbaadaki baskı makin
Ormanda yaşar,Düşünür ve akıl yorar.Kürkü vardır kıvırcık,Meraklıdır da azıcık.Onun adı Bobbo,Çok sevdiğimiz bir ayıcık!Bobbo bakmayı, dinlemeyi, anlamayı ve öğrenmeyi çok seven meraklı bir ayıcık.
