Gövdem parçalanmış gibi, iki dünya arasında mıydım ne?Ruhum bir beden seçip içine gireyazsa.Her gün gittim geldim dört saat yolla birlikte beş.Evlerde odalarda şehirlerde sokaklarda hastanelerde.Ateş
Yüz gün oldu babam öleli. Ölümün bana bu kadar yaklaşabileceğine inanmazdım. O hep küçük bahçemde dolaşır, duvarları yoklar, oradan çatıya akıp tahta nalınlarıyla üzerimizde gezerdi. Ama kapıyı zorla
… Biraz sonra uyanacak mahalle ve herkes beni görecek. Gün aydınlanınca gözlerini benden alamayacaklar. Beni seyredecekler. Kırk satırlık merakları dinecek inşallah. Ben de onları izleyeceğim keyifle