Kopuk’un isimsiz ana karakteri bir foto muhabiri. Korku ve karmaşanın hâkim olduğu bir kente yolculuğa çıkar: Orada tanıştığı rehber, tek yol göstericisidir.
Foto muhabirinin geçmişine dair varla yo
Çocukken bir kuş öldürdüm, dedi adam, ben öldürmedim, arkadaşım öldürdü, arkadaşım da değildi, o gün beraberdik işte. Yiyelim, dedi, tüylerini yolduk, yine de ısırınca ağzıma geliyordu tüyleri. Niçin
Konuştu, Burası tekin değil, dedi. Ses tonu görünüşünden beklenmeyecek kadar toktu, konuşması düzgündü, hoş bile denebilirdi. Yanıt vermedim, yürümeye devam ettim. Burası tekin değil, dedi yine, Evet
Bir birbirlerine, bir önlerine bakıyorlardı, kimse konuşmaya başlamıyordu. İnanır mısınız, kalbim güm güm atıyordu. Benim de. Yakınlarda bir otel var, gidelim mi, dedi adam, yok artık, dedim, adam hı
Dedektif Selb, çoğu kez gerçek yaşamda da karşımıza dikilen bir ikilemle yüz yüze: Unutmaya, tarihe gömmeye çalıştığımız geçmişimiz yalnızca kendi kişisel geçmişimiz midir? Nazi döneminin inançlı sav
CHIMAMANDA NGOZI ADICHIE, 1977’de Nijerya’da doğdu. 19 yaşındaAmerika’ya gidip İletişim ve Siyasi Bilimler okudu. 2003’te John Hopkins Üniversitesi’ndeYaratıcıYazarlık, 2008’de deYale Üniversitesi’