“Meğer karanlık, aydınlığın var olmasını sağlayan, kocaman, güzel bir renkmiş.”Hiçbir şey yapmadığımız anlar, aslında sanıldığı kadar ‘boş’ anlar değil.Belki de en dolu, en keyifli anlar onlar. Çünkü
Geri sayım başlasın!Babası soğuk bir kış günü Börülce’yi işyerine götürür.Geçtiği koridorlar, babasının kıyafeti Börülce’yi büyüler.Mor Gezegen’e doğru yolculuğu böyle başlar.
Hava gitgide ağırlaşıyor. Her adım ve adımda. Omuzlarım, boynum ve sırtım. Ağır. İlerledikçe ağaçlar sıklaştı. Dağ yamacından vadiye eğiliyorum. Hiç rüzgâr yok. Biraz daha ilerlediğimde sise gömülüyo