Şunkin şımarık büyütülmüş biriydi. Her zaman emretmiş, başkalarından beklemiş, acı çekmemiş, yorulmamış, ezilmemişti. Onun kibirli burnunu kıracak kimse olmamıştı; ama bu işi kader yaptı. Yukarısı on
Bay Muffin, tüylerine ak düşmüş, yorgun bir kobaydır artık. Mavi, kartondan evinde hayatını gözden geçirir. Pek çoklarından daha iyi bir hayatı olmuştur; mutlu yuvası, çok sevdiği eşi, çocukları...